En waarom? Om het gevoél in ons tekenen en fijnmotorisch bewegen te vergroten, om te leren vertrouwen op ons innerlijk ruimtegevoel en niet alleen op wat we zién.
We pakten het in stapjes aan :
Eerst een vriendje zoeken en hem of haar leren vertrouwen en zelf vertrouwen geven. Dit doen we door rond te stappen en onze 'blinde' vriend te leiden en ervoor te zorgen dat hij nergens tegen botst. En natuurlijk eens omwisselen.
Dan gaan we aan 't bord staan en tekenen we elk om beurt een stukje van de vulkaan (kennen we intussen met onze ogen toe en da's maar goed ook !)
Wisselen doen we op de tast en door ons te oriënteren op de krijtjes die net onder onze tekening neergelegd worden. Zo weten we waar we moeten tekenen.
Als we onze blinddoek afdoen, is 't toch wel even zoeken hoe onze vulkaan nu eigenlijk in elkaar zit. Staat alles op de juiste plaats? Toch wel wat gek, die blindgetekende vulkaan!
En als laatste stap : op papier. Nu moeten we heel gericht tekenen, met onze hand de plaats van onze tekening doorgeven aan onze vriend en rekening houden met de afmetingen van ons blad. Zelfs de waskrijtjes nemen we met onze blinddoek op, dus weten we niet welke kleuren we gebruiken. De verrassing is compleet na de hele oefening, maar de euforie nog meer. Tsjonge, dat was LEUK !
