Onze eerste schrijfdans-sessie is een feit!!
Voor de kleuters iets waar ze al sinds vorig jaar naar uitkeken (zeker die kleuters die in de graadsklas 2/3 zaten) en waar ze zich vol enthousiasme in stortten.
De vulkaan, ons eerste thema, gaven we eerst vorm met ons lichaam. Op de muziek rommelde de berg diep binnenin, kwam dan borrelend naar boven langs de steile wanden. Eensklaps begon de berg te spuwen en rook, vuur en lava vloog alle kanten op. En toen donderde en bliksemde het heel hard, kronkelden donkere wolken boven de vulkaan en begon het lichtjes te regenen. De kleine fijne regendruppels doofden het vuur en maakten de vulkaan weer rustig...
Eerst met ons lijf, daarna met was-knotsen op papier. Voeten plat op de grond (we hangen niet aan de bar ;-), rug recht, in beide handen een knotsje vast. Zo staan we klaar om te tekenen.
Wat NIET belangrijk is in schrijfdans, is dat het mooi is. Onze tekeningen staan vol kriebels, krullen, krassen, lijnen en stippen; het ziet er wat peuterachtig uit. Maar da's ook de bedoeling. Want schrijfdans gaat niet om mooi inkleuren van een tekening, schrijfdans gaat om het bewegen van de vingers, polsen, ellebogen, schouders en zelfs ook benen, voeten, het hele lijf.
Deze keer waren de meesten nog wat onzeker, maar de volgende keer zijn ze vast al heel wat losser.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten